Söz&Kalem Dergisi - Selman Uysal
Sen Kudüs'sün,
Resulden bizlere mirassın.
Müminler için bir miraçsın,
Rabbe giden yolda anahtarsın...
Bilemedik
Ne senin taşıdığın mânayı
Ne de bir başına verdiğin kavgayı…
Göremedik,
Ne toprağı deşip gömdüğün çocukları
Ne de zalimlerin zulmünü…
Koruyamadık seni,
Cenabet leşlerden, iblisî insanlardan.
Koruyamadık seni,
Siyonistlerden, leş kargası Avrupa’dan
Ey gökler kadar sevdiğim,
Ey görmeden hasretini çektiğim.
Ey emanet-i Muhammedim,
Ey hüzünler şehri...
Feda olsun sana bu akan kan,
Can'da cihanda olsun sana kurban.
Söylesene ey göğüne vurulduğum,
Kaç mazlum verdin toprağa?
Söylesene, kaç çocuk şehadete yürüdü senin sokaklarında…
Söyle uyuyan bu ümmete, kaç çocuk annesiz kaldı,
Kaç anne evlatsız...
Yağ ey yağmur,
Tufan ol çök üstümüze
Arıt Nuh'ları Vaile'lerden, Ken'anlardan.
Doğ ey güneş,
Isıt mazlumların yüreğini,
Ve doğ ey güneş! Yak şu zalimleri ve zalim severleri...
Ey peygamberlerin ortak mescidi,
Ey Davud'un Süleyman'a,
Süleyman'ın tüm insanlığa emaneti.
Ey yüce Nebi’nin ilk kıblesi;
Miracımız olan Aksa...
Selam sana ey Aksa,
Selam sana ey toprağın sînesi.
İsterim ki müminler sende cem olsa,
Sana varıp sende hayat bulsa,
Ölümü sende tatsa,
Selam sana ey şanlı Aksa.
Selam sana ey Burak'ın yeryüzü durağı,
Selam sana ey Miraç’ın basamağı.
Selam sana ey müminlerin yuvası
Ey dünüm ve bugünüm,
Ey gecem ve gündüzüm,
Ey kalbimin süruru, başucum.
Ey anaların anası, kendisinde hayat bulduğum...
Bir görsem seni,
Söndürürdü su misâli içimi
Sokaklarında yürüsem, baksam yerlere, duvarlara ve gökyüzüne.
Varsam eşiğine ağlasam hıçkırıklara
Unutturur mu bilmem ama bir gece olsun rahat uyutur...
Orda yiten her can,
Burada tam kalbimizin derinliklerine gömülür
Rabbimizin intikamına
Memur olmak umulur....