Söz&Kalem Dergisi - Mustafa Yalçınkaya
Nöbeti devralan bir asker gibi geliyor gece,
Uyku düşmanına karşı teyakkuz halinde.
Asırlardır çözülmeyi bekliyor bu bilmece,
Gözlerin esenliğe kapanacağı günler nerede?
Kurudu gözyaşları Save’den mülhemle,
Kardeşlik sütunları yıkıldı birer birer.
İmandan bir eser kalmadı pek yürekte,
Bakışlar hep yabancı, izler silinir gider.
İşaret edilmiyor artık nerededir hakikat,
Yollar çoğaldı ve uzadı, varılmıyor maksada.
Koşup gelmiyor bir adam uzaklardan,
Açılmıyor O’na, eller bitap düşmüş iki yana.
Uzun bir bekleyiştir, sürüyor nicedir,
Farkında değil kimse, gelmekte olanın.
Ölünce uyanılacak, asırlardır bildirilir.
Belki de çaresi zamanın, mekanın ve insanın.