İnimde depreşmiş bir cümle âlem mahşer yeri
Gök namı değer yüzü ak ile bezenmiş hava
Bileklerimin en narin yerinden
Üstü örtülü bir çamur bezenmiş ulu orta
Renk cümbüşleri bizim evin damında sarkıyor
Çoktan
Sokak il il bölük ve ilmek ilmek kimsesiz
Nedense bir öz kulakların pasını sildi
Ya da tenimden bir renk böldü attı
Evvelâ sen olmalıydın tenimde, inimde
Güz gülleri açmalıydı bu ay
Kırık pencerelere ölçüsüz kapı pervazları
Teneke bodurdan en katısı ile dövülmeliydi
İlla ki sen olmalıydın tenimde, inimde
Ve cümle âlem bir mahşer yeri
Göz, kurak bir mevsim gibi
Ağaç, yeşili çoktan unutmuş gibi, sen
Kulakları sağır haçlı çocuğu gibi
İnimden in en aşağıya doğru
Ses eyleme en narininden büyük olana
Bırak senden alsın teninin renginden
Ve cümle âlem bu, bir mahşer yeri artık..
Söz&Kalem - Şiyar Halat