Selman Akman | Söz&Kalem Dergisi
Kim ki zikrine koşmuş kalbi, kalbi huzur biçmiş
Kim ki senden gafil olmuş kalbi, kalbi zehir içmiş.
Kim ki secdeye koymuş başını, başı arşa yükselmiş
Kim ki İslam’dan çevirmiş başını, başı mahşerde öne eğilmiş.
Kim ki daralınca sana varmış ruhu, ruhunu sarmış sonsuz inşirah
Kim ki dünyaya sarılmış ruhu, ruhunu terk etmiş huzur ve felah.
Kim ki sana feda etmiş bedenini, bedeni hissetmedi hiçbir acı
Kim ki sana ibadetten uzak tuttu bedenini, bedeni çekti binlerce sancı.
Kim ki seni andı her daim zihni, zihni su gibi berrak oldu
Kim ki senden gafil kaldı zihni, zihni nisyan içip soldu.
Kim ki her şeyde ulûhiyetini aradı gözleri, gözünden kalktı perde
Kim ki fani maddeye esir oldu gözleri, gözünden hakir oldu ebedde.
Kim ki iman edip tuttu senin yolunu, yolu selam yurduna ulaştı
Kim ki isyan edip terk etti senin yolunu, yolu esfele safiline karıştı.